Naamloze pagina

Verslag van het Najaarsweekend 2019

Zo’n beetje het laatste evenement van het Binnenvaartpastoraat dit jaar is het Najaarsweekend eind oktober. We hadden er mooi weer bij. Hoewel de groep niet zo groot was als andere jaren, was het goed om elkaar weer te ontmoeten rond de bijbel.
Ons thema - Ik wens jou - is dit jaar hetzelfde thema als dat van de Bijbelzondag op 27 oktober. Ook in de kerkdienst in Heerde is dit aan bod gekomen. We beginnen onze erediensten trouwens altijd met een vredewens: ‘Genade zij u en vrede van God de Vader……etc.’
Dirk leidt vrijdagavond het thema in met Johannes 14: 27-31. Daar zegt Jezus: ‘Vrede laat ik u, mijn vrede geef ik u, niet gelijk de wereld die geeft, geef ik hem u’. De vrede van de wereld is de afwezigheid van oorlog, maar de vrede die Jezus ons belooft is oneindig veel meer.
Er is ook een themalied, dat gedurende dit weekend verscheidene keren wordt gezongen. Het is een lied van de groep Trinity en heet ‘Ik wens jou’, heel toepasselijk dus.
Het begint met: Ik wens jou een dak boven je hoofd. Dat je huis een thuis mag zijn, je tafel vol met brood. Dat je rustig slapen kunt, de hele nacht. Dat de liefde van je leven op je wacht.
Het refrein luidt: Een muur voor de wind. Een vuur voor de kou. Een jas voor de regen. En een vriend dichtbij jou.
Het is zo langzamerhand een traditie: we worden in groepjes gedeeld. Ten eerste om nog even na te praten, maar we krijgen ook de opdracht om zaterdagavond iets te laten zien wat met het thema te maken heeft. De eerste aanzet wordt diezelfde avond nog gegeven en we kunnen dat zaterdag verder uitwerken.

Zaterdagmorgen leidt Louis de bijbelstudie over enkele verzen uit Efeziërs 1 en 3. Hij haalt nog even de bovengenoemde vredewens aan. Genade en vrede komen altijd in dezelfde volgorde. Je hebt de genade van God ontvangen en van daaruit krijg je vrede. Genade is de sleutel tot vrede.
We worden al snel aan het werk gezet met een aantal vragen, zoals: benoem de positieve, mooie dingen die we op grond van de verzen uit Efeziërs 1 elkaar kunnen toewensen. Verwoordt iedere wens afzonderlijk in eigen woorden, beginnend met: ‘ik wens je toe dat…..’

De zaterdagmiddag staat altijd in het teken van een activiteit. Deze keer gaan we naar Hoogeveen, waar Albert Wolting een presentatie geeft over de geschiedenis van de scheepvaart in Drenthe, hij kan er mooi over vertellen aan de hand van oude foto’s en filmpjes. Je kan het beschouwen als een uit de hand gelopen hobby, want hij heeft een grote verzameling scheepsattributen. Hoewel zelf geen beroepsschipper, vaart hij wel voor zijn plezier met een voormalige bevoorradingsboot.
Gelukkig dat de groep deze keer niet zo groot is, want nu kunnen we er allemaal in en kunnen we meteen gezamenlijk koffiedrinken, de tweede ronde zelfs met gebak.

We zijn aan het eind van de middag weer terug in Hattem en kunnen de laatste hand leggen aan onze presentatie. Tussen de gangen van het diner komen we allemaal aan de beurt. Het diner was zoals gewoonlijk heel goed en deze keer weer bereid door onze ‘vaste’ koks André en Nicolien, bijgestaan door hun zoon. Het is bijzonder gevarieerd wat de groepjes van het thema maken; het gaat van komisch tot plechtig. De avond vliegt om.
Na het diner zijn er nog enkelen die een nachtelijke boswandeling gaan maken, want het is nog steeds rustig weer.

We kunnen een uurtje langer slapen vanwege de overgang naar de wintertijd, maar zondag is het wel om 8 uur ontbijt, om op tijd in de kerk in Heerde te zijn. Er is al op ons gerekend en enkele banken zijn voor ons gereserveerd. Het is een gastvrije gemeente en na de dienst is er koffie en worden er gesprekken aangeknoopt.

In Hattem is er weer koffie, want al het meegebrachte lekkers is nog niet op. Er worden nog kaarten verzonden naar enkele mensen, die met ziekte of andere moeilijkheden te maken hebben.
Tja, en dan is het alweer middag. Na de zelf bereide warme maaltijd is het voor een aantal weer tijd om afscheid te nemen. Maar we zeggen (bij leven en welzijn): ‘tot volgend jaar’.

Elly Blokzijl

Herinneringen aan ds B.J.Ligtenberg

Ds Ligtenberg geboren op 25 december 1933 te Rijssen, overleed op 8 april 2020 te Dieren,
begon zijn loopbaan als maatschappelijk werker.
Was pastoraal werker in Zeerijp, daarna predikant te Dieren, Leek, en van 1992 tot 1997 in Duisburg-Ruhrort, waar hij de binnenvaart leerde kennen.

Liturgie was voor hem heel belangrijk, mits het een functie heeft. Zo werden enkele liturgische handelingen ingevoerd, maar pas nadat de gemeente de betekenis hiervan kende en ook kon waarderen. Zo was hij een echter leermeester, niet door iemand de les te lezen, maar veel meer door voor te leven.
Zo ook bij een catechese project, dat helemaal voor de varende jongeren werd ingericht met een aantal zondagen per jaar, waarbij de deelnemers van heinde en ver naar Duisburg kwamen voor een dagvullend programma.
De Hemelvaartweekenden met de jeugd was misschien niet helemaal zijn ding. Maar toch genoot hij met volle teugen hiervan en had hij een bijzondere band met de jongeren.
Een man, groot in bescheidenheid, stelde zich altijd dienstbaar op. En ving zelfs, samen met zijn vrouw Martha, een familie in nood thuis op. Zo bracht hij pastoraat en diaconaat hartverwarmend tot uiting. Over voorleven gesproken.

Berend, was een man met vele talenten, zeer betrokken bij de mensen in de binnenvaart en het binnenvaartpastoraat. Theologisch stond hij in het midden van de kerk. In zijn visie was er veel ruimte voor andersdenkenden. Een plezierige man een goed luisteraar.

In 1997 ging hij met pensioen en werd lid van de werkgroep pastoraat voor de binnenvaart van de PKN. In de werkgroep had hij een specifieke plaats. Naar hem, een bruggenbouwer werd geluisterd.
Hij wist waar het inhoudelijk om ging en kende de weg in de organisatie van kerkelijk Nederland.

Als kersverse voorzitter van de werkgroep, werd mij gevraagd een nieuw beleidsstuk op te stellen.
Berend zag waarschijnlijk de vertwijfeling op mijn gezicht en stelde voor
“zullen we dat samen doen, Henk?”

Groter geschut was nodig in 2006.
Bijna teneinde raad richtte zich tot de commissie die over de financiën gaat.
Midden in de discussie vraagt een commissielid: “hoeveel schippers zijn eigenlijk lid van de kerk?”
Even blijft het stil.
Dan antwoordt Berend: “dat weten we niet, is voor ons niet van belang, we willen daar zijn waar de schipper is”.

Een bruggenbouwer die met zijn muzikale talent kerkgangers nieuwe liederen aanleerde
Op zijn initiatief werd in zijn eerste gemeente een cantorij opgericht ter ondersteuning van de gemeentezang. De Riepster cantorij welke nog steeds goede zang ten gehore brengt..
De kerk in Zeerijp bezit een prachtig orgel. Een broodnodige restauratie vond plaats is 1970 .
Bij de restauratie was hij zeer bij betrokken.
Deze informatie kreeg ik in 2018, tijdens een orgeltocht in Noordoost Groningen, die begon in de bijzonder fraaie kerk van Zeerijp.
Behalve de naam van Berend Ligtenberg op het predikantenbord, was ook de toenmalige organist/dirigent van de cantorij in de kerk. Enthousiast vertelde hij het een en ander over deze
geschiedenis van 40 jaar geleden.
Berend Ligtenberg, een markante man.

Henk Mos

Najaarsweekend 2021

Het was even spannend of het weekend wel door kon gaan. Corona gooit nog steeds roet in het eten, maar gelukkig waren er zo’n stuk of dertig deelnemers. Allemaal ‘oudgedienden’; het is vertrouwd en gezellig.

Het thema van dit weekend is broers en zussen. Uit het gedeelte dat Dirk met ons leest uit Mattheus 12 vs. 46-50 wordt meteen al duidelijk dat het bij broers en zussen niet om de bloedband gaat, maar over de geestelijke band. Er worden vijf groepjes gemaakt en daarin praten we even door. Uit de gesprekken blijkt wel dat we soms makkelijker met een geestelijke broeder of zuster spreken dan met eigen broers en zusters.

Het is inmiddels traditie dat de groepjes op zaterdagavond tijdens het diner iets laten zien en horen van het thema. Dat vergt nog wat denkwerk.

Zaterdag is de bijbelstudie onder leiding van Louis over twee teksten. Allereerst een aantal vragen n.a.v. Marcus 10 vs. 28-31. Dat bijbelgedeelte gaat over je familie verlaten om Jezus te volgen. Een vraag of je bereid bent dat te doen is best pittig. We worden daar niet zo vaak mee geconfronteerd, maar bijv. moslims die zich bekeren tot het christendom, raken meestal hun hele familie kwijt.

Het hoofdonderwerp is een tekst uit 1 Korinthe 12 vs.12-27 over de eenheid tussen broers en zussen. Er wordt gevraagd om drie kernverzen te noemen. In de nabespreking blijkt dat er niet altijd dezelfde keuzes worden gemaakt. Foute antwoorden zijn er echter niet; eigenlijk is de hele tekst een uiteenzetting over de eenheid tussen geestelijke broers en zussen.

Tijdens het diner op zaterdagavond wordt tussen de gangen door het resultaat gepresenteerd van het denkwerk. De ene groep heeft het onderwerp ‘broers en zussen’ iets serieuzer benaderd dan een andere groep, maar juist die verschillen zijn mooi om te zien.

Het weekend is voorbij gevlogen, maar hopelijk tot volgend jaar.

Elly Blokzijl

Verslag Women Challenge Days 2021

Van de zomer hoorde ik voor het eerst van de WCD. WC wat? Lenie legde het uit en vroeg of ik soms zin had om mee te gaan. Het idee om juist alleen met vrouwen een paar dagen weg te zijn gaf de doorslag voor mij.

3 dagen bezig zijn met geloof, sport, spel. Samen zijn, ontspanning en inspanning, net naar je niveau. Dat was er allemaal: een wandeling om te beginnen, samen zingen, een sketch - hilarisch en serieus tegelijk - het zette de toon .

En gaande weg kreeg ik een groot gevoel van dankbaarheid: dat ik dit mag mee maken! Zo fijn! Fijne meiden om mee te maken, fijne sfeer vol plezier , ruimte om jezelf te zijn. En een vol programma dus: met nog meer zingen, geloof belijden en een moodboard kleur en betekenis geven, een speurtocht met portofoons, escaperoom, een BBQ.

Als enig minpuntje: de eerste nacht was koud!!
Maar meer dan genoeg om heel enthousiast alweer uit te kijken naar de volgende WCD.
Dankjewel daarom ook voor de organisatie, ik heb in ieder geval genoten !

Marijke Klink